Het gevaar bestaat dat er een carrousel van achterkamergesprekken in beweging komt

Standpunt naar aanleiding van geruchten in de pers

De afgelopen jaren zijn een aantal gemeenten gefusioneerd en dit onder impuls van de Vlaamse Regering. Door te fusioneren zien deze gemeenten hun schulden kwijtgescholden, al was dat zeker niet de enige reden waarom deze gemeenten deze stap zetten.

Vlaanderen stimuleert deze initiatieven, maar legt ze (nog) niet op. Bij veel besturen heerst wel het vermoeden dat een volgende Vlaamse regering de fusie van gemeenten wel eens zou kunnen opleggen. Verschillende gemeenten praten met elkaar, wat soms heeft geleid tot een vorm van samenwerking, bijvoorbeeld op het vlak van onderhoud van wegen en groen, cultuur, dienstverlening…

Groen Ranst is voorstander van een samenwerking tussen gemeenten, zeker als ze een verbetering van de dienstverlening voor de inwoners meebrengt. Samenwerking op het vlak van huisvuilophaling en milieu in de vorm van een Intercommunale (zoals bij ons: IGEAN) is tot op heden een goede zaak gebleken. Hetzelfde kunnen we zeggen over de politiezone ZARA, een samenwerking met Zandhoven. Er zijn ook ruime, goedwerkende samenwerkingsverbanden zoals het Regionaal Landschap de Voorkempen of de vervoersregio’s.

Samenwerken of fusioneren: een groot verschil

Het fusioneren van gemeentebesturen is uiteraard iets helemaal anders. Verschillende zelfstandige gemeenten gaan dan immers op in een totaal nieuwe structuur: een grotere gemeente, met een andere naam en een volledig nieuwe structuur. 

Voor GROEN is het heel duidelijk: een fusie met andere gemeenten is slechts bespreekbaar als de inwoners van alle betrokken gemeenten er wel bij varen. En dat kan alleen als burgers vooraf objectieve informatie krijgen over wat deze fusie voor hen zou betekenen en ze er ook hun mening kunnen over geven.

En daar wringt het schoentje. GROEN vreest dat Vlaanderen, nog maar eens, zonder enige inspraak van de lokale besturen en hun bewoners, een verplichte fusie gaat opleggen. Dit naar analogie van de recent doorgevoerde regiovorming.

Het gevaar bestaat dat er een carrousel van achterkamergesprekken in beweging komt, waarbij lokale mandatarissen, waarvan we niet kunnen garanderen dat ze steeds het belang van hun inwoners laten primeren boven hun eigen carrière, het voortouw nemen. Het verleden heeft ons geleerd dat een fusie van gemeenten niet automatisch heeft geleid tot grotere efficiëntie en bij veel bewoners een wrange smaak achterliet. Dat moeten we in een tijd van verrechtsing en groeiende onvrede met de politiek absoluut vermijden.