"Toen gebeurde wat niemand voor mogelijk hield. (...) Vol ongeloof richtte heel Vlaanderen de blik op Ranst."

Toespraak van Luc Redig bij aantreden nieuw bestuur

5 december 2024, 250 mensen - vooral verontruste Ranstenaars - vormen het publiek bij de installatie van de nieuwe gemeenteraad en het nieuwe college.

Luc Redig, fractieleider Groen:
"De verkiezingsuitslag in Ranst verschilde weinig van de rest van Vlaanderen. Zittende coalities kregen klappen, nieuwe partijen wonnen en het Vlaams Belang boekte een bescheiden winst. Even duidelijk stellen: in Ranst blijft het V.B. een bescheiden partij met 3 zetels op 25.

Het initiatiefrecht belandde bij de grootste partij PIT, de onderhandelingen konden beginnen. Groen kreeg een uitnodiging voor een kort gesprek, geen enkel inhoudelijk thema kwam daarbij aan bod. Coalities zonder V.B. bleven op elk moment mogelijk.
Geen vuiltje aan de lucht, zo dachten wij op dat moment.

Toen gebeurde wat niemand voor mogelijk hield. Plots, halverwege de eerste initiatiefronde, vormden PIT, Vrij Ranst en Vlaams Belang een coalitie. Niemand, ook niet de kiezers van PIT en V.R., hadden dit scenario verwacht. Vol ongeloof richtte heel Vlaanderen de blik op Ranst. Resultaat werd snel duidelijk: een belangrijk deel van de Ranstenaars voelde zich sterk bedrogen. Want de mogelijkheid om in Ranst met het Vlaams Belang te besturen kwam voor 13 oktober nooit ter sprake…"

Intrieste beweegreden

"De reden voor deze stap klinkt intriest. Want het zou gaan over persoonlijke vetes en inhoudelijk botsende programmapunten. Maar bij de winnaars (en daar hoort Groen niet bij voor alle duidelijkheid) overheerst de afkeer van het vorige bestuur en dit maakte elke ernstige onderhandeling bij voorbaat onmogelijk. Dat leidde de overwinnaars PIT en Vrij Ranst rechtstreeks naar een innige relatie met het V.B. In tegenstelling tot bijna alle andere gemeenten in Vlaanderen. Want ook daar speelden fundamentele menings- en programmaverschillen tussen partijen, dikwijls met een nog veel grotere V.B. fractie.

Want een partij die leeft van vooroordelen, het creëren van verdeeldheid en kwetsende onverdraagzaamheid, verdient nooit en nergens een plaats in een schepencollege. Bijna in heel Vlaanderen was men zich bewust van de mogelijk vernietigende gevolgen, waaronder zeker een onvermijdbare imagoschade. Zelfs Jean Marie De Decker, de brulboei uit Middelkerke en nooit verlegen voor een stunt, koos uiteindelijk om het V.B. te dumpen. Hij en zijn Middelkerke wensten niet ‘de paria van Vlaanderen’ te worden.

Toch werd het trieste voorbeeld van onze gemeente door nog een paar andere gemeenten gevolgd, iets waarop we allesbehalve trots mogen op zijn.

In Ranst volgde de verdeling van de postjes snel. De naamsverandering van Vlaams Belang naar ‘Ons Ranst’ oogst vooral hoongelach. Tevergeefs trachtten PIT en Vrij Ranst de scha(n)de te beperken. Ze dekten hun plotse liefde voor extreem rechts toe met een lelijk lappendeken. In sneltreinvaart, nog voor de kiezers voor PIT of Vrij Ranst het goed beseften, werd de voordrachtacte ondertekend."

Waarom zo snel? De ware reden: de oude krachten

"Waarom moest dit allemaal zo snel? Stelt niemand van PIT of Vrij Ranst zich daarbij ernstig vragen? Een aantal van u, Tine, Fernand, Kristel, Gunther, was ooit overtuigd lid van CD&V - of Roel, Sonja, Bart, Kevin van de Open VLD... Dan blijf je toch een beetje kristen of liberaal? Dan duik je niet meteen in een innige relatie met een extreem rechtse partij? Ook al lijken sommigen best vriendelijk.

Waar ligt de ware reden voor wat er in Ranst gebeurde? Dat wordt meteen duidelijk bij analyse van de nieuwe meerderheid. De oude krachten zijn helemaal terug. En dat mocht wat kosten. Niet alleen de geloofwaardigheid spoelt dan weg, meteen ook de toekomst en het imago van Ranst als moderne, open gemeenschap. Het lijkt wel of onze gemeente zich verschrikt en grondig verdeeld terugtrekt in isolement. Met deze keuze zijn zowat alle politieke banden met andere overheden verbroken.

De nieuwe burgemeester laat zich graag omschrijven als een bruggenbouwer. Tja. De eerste brug verbindt hem met extreem rechts. Alle andere verbrandt hij achter zich.

De lokale politiek in onze gemeente verliest vandaag veel geloofwaardigheid. Het cliché zegt 'De kiezer heeft altijd gelijk'; maar is dit echt waarop Ranst zat te wachten?

Collega’s, meer dan 20 jaar geleden legde ik de eed af als gemeenteraadslid. Toen riep ik op tot respect en verdraagzaamheid. Als absolute voorwaarde om overal en zeker in onze gemeente open en actief-democratisch te besturen. De voltallige Vlaams Blok fractie, drie verkozenen, verliet toen prompt de zaal.

Tot op vandaag lukten we er in, samen met velen hier aanwezig, om het samenleven in onze gemeente op een open, respectvolle en democratische wijze te organiseren. We moesten en wilden daarbij geen beroep doen op een extremistische, onverdraagzame partij.

Vandaag wordt de keuze voor deze waarden abrupt stopgezet. Vanaf nu staat Ranst bekend als de eerste gemeente in Vlaanderen waar er plaats kwam voor een partij die mij en ons allemaal pijnlijk moet laten herinneren aan de meest zwarte bladzijden uit onze recente geschiedenis.

Vandaag wordt het cordon sanitaire doorbroken. Letterlijk betekent dit: we laten een welgekende besmetting toe in onze gemeenschap. Onze gemeente lijkt nu vooral een lelijke zwarte stip op de politieke kaart. Wie Ranst echt kent, weet dat er zoveel moois, liefs en vrolijks te vinden is. Nu bedekt met zwarte sneeuw."

Waakzaamheid geboden

"Als leden van de oppositie wachten ons moeilijke tijden. Grote waakzaamheid is geboden, zeker. De grootste bedreiging schuilt echter in een mogelijke gewenning. Natuurlijk, het nieuwe bestuur zal voorzichtig zijn. De invloed van het V.B. zal, zeker in de eerste jaren, amper zichtbaar zijn. Maar… daar bestaat een begrip voor: sluipend gif dat onze politiek besmet.

Onze fractie wil daarvoor waarschuwen. De verontwaardiging bij zoveel medeburgers zal ons de kracht geven om nooit enige normalisering van deze lelijkheid toe te staan. Wij willen niet dat Ranst het volgende Ninove wordt.

Wij houden van Ranst, een vriendelijke, sociale en veilige gemeente. Waar we bestuurden in eenheid… met verscheidenheid. Met ernst en geloof in verbetering; met zicht op een hoopvolle toekomst. Noem dit gerust een ideaal, met daarin geen plaats voor onverdraagzaamheid en afwijzing van diversiteit.

Voor dat ideaal engageert onze fractie zich, hopelijk gesteund door alsmaar meer collega’s en geactiveerde bewoners. Straks wordt het terug beter!

Luc Redig
December 2024